Forfaitaire methode niet meer toepassen bij EPC

Bureau Kent heeft nog steeds collega’s die de EPC berekenen zonder de lijnvormige thermische bruggen op te meten. Dat kan, ze hanteren de ‘forfaitaire methode’ en dat is minder werk. Maar er zit wel een nadeel aan: de EPC die op die manier berekend wordt is aan de veilige kant en te ongunstig. Anders gezegd: als uw project met de forfaitaire methode is berekend, zult u meer maatregelen moeten nemen om aan te tonen dat de EPC aan de eis voldoet. Let er daarom op dat uw adviseur altijd de ‘uitgebreide methode’ hanteert.

Dat nadeel van de forfaitaire methode is toch al jaren bekend? Ja, dat klopt, maar het nadeel is de afgelopen tijd om twee redenen veel groter geworden. Op 1 april 2014 is de gewijzigde NEN 1068 van kracht geworden. Daardoor is de toeslag op de U-waarde, die verplicht is bij de forfaitaire methode verhoogd. Die hogere toeslag op de U-waarde geeft rekentechnisch hogere warmteverliezen door de gebouwschil. En op 1 januari 2015 zijn hogere eisen aan de isolatie van de buitenschil van kracht geworden. Naarmate de Rc-waarde hoger ligt, neemt het nadeel van de forfaitaire methode toe.
De roze lijn laat zien hoe het vroeger zat: in de forfaitaire methode werd een Rc van 3,5 gereduceerd naar ongeveer een Rc van 2,6. Met de gewijzigde NEN 1068 van april 2014 werd dezelfde Rc verder gereduceerd naar een Rc van 2,4 (blauwe lijn).

Bij de hoge eisen die sinds 2015 aan de isolatie van de buitenschil worden gesteld, blijkt het nadeel van de forfaitaire methode nog dramatischer. Stel, we hebben een dak met Rc 6,0. Dit wordt gereduceerd naar een Rc van 3,0 (blauwe lijn). Kortom: van dat dikke isolatiepakket laat de forfaitaire methode maar de helft over! Om de juiste, gunstige, EPC bij het toepassen van dikke isolatiepakketten aan te tonen, hanteert bureau Kent altijd de uitgebreide methode voor de lineaire warmteverliezen.